Yoko Taro, ICO'yu video oyunlarını devrim yaratan bir başyapıt olarak övüyor

Nier: Automata ve Drakengard'ın arkasındaki beğenilen zihin olan Yoko Taro, ICO'nun video oyunları üzerindeki sanatsal bir ortam olarak derin etkisine yansıyor. 2001 yılında PlayStation 2 için başlatılan ICO , minimalist estetiği ve diyalogdan yoksun hikaye anlatımı nedeniyle hızlı bir şekilde özel bir takip kazandı.

Taro, ICO'nun merkezi tamircisinin - oyuncuların Yorda'ya elini tutarak rehberlik ettiğini belirtti. Taro, " ICO'nun bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşıydığını düşünün; bu bir kabus olurdu." Başka bir karaktere liderlik etme tamircisi, oyunlarda oyuncu etkileşimi konusundaki geleneksel fikirleri devrim niteliğindeydi.

Bu dönemde, tüm görsel öğeler temel küplere çıkarıldığında bile deneyimler devam ederse oyun tasarımı sık sık başarılı kabul edildi. ICO, bu eğilimi sadece mekanik yeniliklere karşı duygusal katılım ve tematik zenginliğe odaklayarak bu eğilimi artırdı. Taro, oyunun sanat ve anlatının oyunun arka plan öğelerinden daha fazlası olabileceğini gösterdiğine inanıyor; Genel deneyim için gerekli olabilirler.

ICO'yu "çığır açan" olarak etiketleyen Taro, oyun gelişiminin seyrini yönlendirmedeki rolünü kabul ediyor. Oyunu, video oyunlarının nüanslı etkileşimler ve atmosferik tasarım yoluyla derin anlamları ifade edebileceğini gösterdiği için övgüde bulunuyor.

ICO'nun ötesinde Taro, onu ve endüstriyi etkileyen diğer iki seminal oyunu da vurguluyor: Toby Fox ve Limbo'nun Playdead tarafından Undertale . Bu oyunların interaktif medyanın ufuklarını genişlettiğini ve video oyunlarının derin duygusal ve entelektüel deneyimler sunabileceğini kanıtladığını savunuyor.

Yoko Taro'nun kreasyonlarının meraklıları için, bu oyunlara saygısı, kendi işini şekillendiren yaratıcı güçlere ışık tutuyor. Ayrıca, dinamik ve etkileyici bir sanat formu olarak video oyunlarının sürekli gelişimini vurgular.