Artık David Lynch gibi yapmıyorlar

Bu makale, benzersiz tarzı sinemayı derinden etkileyen bir film yapımcısı olan David Lynch'in kalıcı mirasını araştırıyor. Lynch'in gerçekliğin rahatsız edici alt -akımlarını açmadan önce sıradanları tasvir etme yeteneğini sergileyen *ikiz zirvelerden çok önemli bir sahneyi vurgulayarak başlar. Bu "Lynchian" kalitesi, her gün ve gerçeküstü bir karışımı, çalışmalarının merkezinde yer alıyor.

Makale, "Lynchian" ın sadece "Spielbergian" veya "Scorsese-ish" gibi stilistik tanımlayıcıları aştığını, bunun yerine daha geniş bir rahatsızlık ve rüya gibi yönelim bozukluğu duygusunu kapsadığını savunuyor. Bu ikiliği göstermek için eraserhead ve fil adamının zıt örneklerini kullanır - orijinal hassasiyetle yan yana gelen grotesk.

Tartışma, Lynch'in yaratıcı sürecini genişleterek İkiz Tepeler: Dönüş ve Dune ile ilgili sorunlu deneyiminde görüldüğü gibi sözleşmelere meydan okuma isteğine dikkat çekiyor. Makale, alışılmadık yaklaşımını daha geleneksel Hollywood çabalarıyla karşılaştırıyor ve daha az başarılı projelerinde bile belirgin Lynchian unsurlarını vurguluyor. Genellikle tuhaf ve anakronistik eşsiz görüntüler, tarzının ayırt edici özelliğidir.

Makale daha sonra Lynch'in daha karanlık, gerçeküstü bir gerçekliği maskelemek için Americana'nın görünüşte pastoral ortamını nasıl kullandığını gösteren mavi kadife analiz ediyor. Oz Büyücüsü 'nin etkisi, gerçeküstü estetiğini şekillendiren anahtar bir faktör olarak belirtilmiştir. Okuyucuları en sevdikleri Lynch filmini paylaşmaya davet eden bir anket dahil.

Parça, Lynch'in sonraki nesil film yapımcıları üzerindeki etkisini vurgulayarak sona eriyor. Çağdaş filmlerin örneklerini belirtiyor -TV ışıltısını,Lighthouse,Midsommar,,,Saltburn,Saltburn,Donnie Darko,altında gördüm,Donnie Darko,Aşk, kanama,düşmanvemafelleri, Lynchian'ın etkisini gösterir. Makale, Eraserhead *setinde Lynch ve Jack Nance fotoğrafıyla bitiyor ve kendine özgü vizyonunun kalıcı etkisinin altını çiziyor.