En iyi 5 ürkütücü pokédex girişleri ortaya çıktı

Pokémon, çocuk dostu çekiciliği ile kutlanır, tüm ana oyunları herkes için bir e kazanır ve genç oyuncuları büyüleyici karakterlerle dolu canlı bir dünyaya dalmaya davet eder. Pikachu ve Eevee gibi sevgili yaratıklar genellikle merkez sahne alırken, bazı Pokémon Liman şaşırtıcı derecede karanlık anlatılar. Pokédex girişlerinin derinliklerinde, kaçırma masalları ve hatta korkunç cinayetler gizlenerek franchise'a ürpertici bir katman ekliyor. Bu daha koyu temalar zaman zaman çeşitli korku hikayelerinde ortaya çıkıyor ve belirli Pokémon'un ürkütücü atmosferini geliştiriyor.

IGN, en ürkütücü beş Pokédex girişini düşündüğümüzün bir listesini seçti, ancak bu seçim kapsamlı olmaktan uzak. Dikkate değer sözler arasında, arkadaşları yapmak için korkunç bir görünümünü Pikachu kostümü ile gizleyen Mimikyu, franchise maskotunun gizlice çizilmesini planlarken; Karanlık sokaklardaki insanları sessizce takip ettiği ve sonuçta ölümcül bir yalama ile ölüme neden olduğu Haunter; Ve Pokémon Çocuk Karikatüründe bile, hipnotizasyon ve çocukları hayallerini tüketmeleri için kaçıran bir plana sahip olan hipno.

Sonunda Cuma günü oldu ve Floaroma Town'dan genç kız heyecanını içeremedi. Erken uyandı, kahvaltıda koştu, çiçek toplama haftasonuna başlamak için istekli. Yılın en sevdiği zamandı ve önümüzdeki iki günü ailesiyle gülerek ve gülümseyerek geçirebilmesi için okulun sona ermesini istedi. Kasabada bulunmayan eşsiz çiçekleriyle tanınan Valley Windworks'e koştu. Her ne kadar bir Pokémon olmadan oraya girmenin riskli olduğunu bilse de, Sinnoh'daki en güvenli, en sakin nokta olduğuna inanıyordu.

Varışta, pembe, sarı ve kırmızı çiçekler denizi tarafından karşılandı, ancak dikkati daha da büyüleyici bir şeyle yakalandı: parıldayan mor balon, hafifçe esintiyle yüzen. Büyülenmiş, sadece balon onunla yüzleşmek için döndüğünde ürkmek için ipine ulaştı. Yüzünde büyük bir sarı haç ve iki içi boş siyah göz vardı. Yavaşça çekilirken, kız takip ederek kıkırdayarak. Balon onu daha da çekti, ipi bileğinin etrafına sardı. Çocuk hafif ve nazikti, bu yüzden balon çekmeye devam etti, bir daha asla görülmeyene kadar onu daha da üstüne götürdü.

Balon Pokémon Drifloon, bir çocuğun oyuncağının başka türlü neşeli imajına bir terör duygusu aşılıyor. Pokédex girişlerinden bazıları nispeten iyi huylu olsa da, "insanların ve Pokémon'un ruhları tarafından oluşturulan bir Pokémon" olarak not edilirken, diğerleri daha karanlık bölgeye giriyor. "Onları çalmak için çocukların eline çekilir," diye uyarıyor. Bir diğeri ürpertici bir şekilde, "Bir balon için drifloon'u hata yapan ve ona tutunan herhangi bir çocuk kaybolabilir." Üçüncü bir giriş, "Yuvarlak gövdesi ruhlarla doldurulur ve birini her götürdüğünde genişler." Drifloon'un oyunlardaki gizemli görünüşleri, sadece Cuma günleri Diamond ve Pearl'deki Valley Windworks'teki, ürkütücü cazibesine katkıda bulunarak merakı akıl almaz bir gizeme dönüştürüyor.

Banette

Çocuğun ebeveynleri ateşi arttıkça, cildi gri döndükçe ve konuşması anlaşılmaz hale geldi. Mauville ve Slateport'tan en iyi doktorlar bile yardım edemedi ve durumu günlük olarak kötüleşti. Çaresiz nefeslerinin ortasında, "Bebeğim" demeyi başardı. Ailesi, kalbi kırılmış ama umutlu, koleksiyonundan oyuncaktan sonra oyuncak getirdi - bir Pikachu, bir lotad, bir tırıl ve bir Treecko - ama her birini gücünün sonuncusu ile reddetti.

Şaşkın, ailesi her yerde aradı, sonunda parlayan kırmızı gözlü soluk, düzensiz bir bebek ve yatağın altındaki bir ağız için altın bir fermuar keşfetti. Anne, oğlunun yıllar önce sahip olduğu bir bebek olarak tanıdı, bir tane Lilycove'un mağazasından en son Poké bebek koleksiyonunu satın aldıklarında attı. Nemli, hasar görmüş ve keskin pimlerle kaplanmıştı. Çocuk bunun için ulaştıkça, bebek doğrudan ellerinden ve pencereden sıçrarken çığlık atan anneye doğrudan bakıyordu. Onların rahatlamasına göre, çocuğun durumu biraz iyileşiyor gibiydi.

Pokémon bile aile dostu oyunlarında klasik korku tropiklerine karşı bağışık değil. Marionette Pokémon Bannette, Toy Story 2'den Jessie'yi anımsatan bir başlangıç ​​hikayesi ile Annabelle veya Chucky'nin ruhunu somutlaştırıyor, ancak intikamcı bir bükülme ile. Bir Pokédex girişi, "Pokédex girişi," Önemsiz olmaktan kinli bir Pokémon haline gelen bir bebek. Onu bırakan çocuğu arıyor. " Bir diğeri de ürpertici bir şekilde, "Bu Pokémon, kin toplayan terk edilmiş bir bebekten gelişti. Karanlık sokaklarda görülüyor." Daha sonraki bir giriş daha açık hale geliyor: "Bu, atılan ve sahip olunan doldurulmuş bir oyuncak, intikamını kesin olarak atabilmesi için onu atan kişiyi arıyor." Banette, çocuğa ağrıya neden olmak için kendi başına bir efigy, yapışan pimler olarak hareket ederek zarar verir. Sadece geniş gülümsemesini açarak veya onu tekrar sevgiyle tedavi ederek negatif enerjisi hafifletilebilir.

Zımpara

Güzel bir yaz gününde, Melemele Adası sakinleri Big Wave Plajı'na sahipti. Bazıları sörf yaptı, diğerleri güneşlenirken, çocuklar kum yazları inşa etti. Güneş batmaya başladığında, çoğu çocuk eve gitti, ancak bir çocuk kaldı, büyük Sandcastle'sini bitirmeye karar verdi. Plaj neredeyse terk edildi, ama çocuk o kadar odaklanmıştı ki arkasındaki hareketi fark etmedi.

Diğer Sandcastles, doğal olmayan şekiller alarak değişiyordu. Gölgeleri gün batımına karşı büyüdü, çocuğu bakmaya dönerken sardı. Arkasında bir Sandcastle'a benzeyen bir Pokémon duruyordu, ancak boş bir ağzı ve ruhsuz gözleri vardı. Tüm Pokémon'un dostça olduğunu varsayarsak, çocuk yaklaşırken geri çekilmedi. Yardım sunduğunu düşünerek hala kafasına gömülü kırmızı bir kürek için uzandı. Bunun yerine, Pokémon elini yuttu ve Quicksand gibi yavaşça tüm kolunu tüketti. Çocuk çığlık attı ve çekmeye çalıştı, ama vücudu yakında tamamen emildi.

Sandcastles'ın güneşli ve neşeli imajının aksine, Sandygast daha koyu bir doğayı barındırır. Bir Pokédex girişi, "Oynarken kum höyükleri inşa ederseniz, eve gitmeden önce onları yok ederseniz, ya da sahip olabilirler ve kumlu olabilirler." Bir diğeri sonuçları ima ediyor: "Sandygast esas olarak plajlarda yaşıyor. Ellerini ağzına koyan ve vücudunu büyütmeye zorlayan herkesin kontrolünü ele alıyor." Sandygast Pokédex girişleri ortaya çıkan Palossand'a dönüştüğünde gerçek dehşet ortaya çıkıyor, "Palossand Beach Nightmare olarak biliniyor. Avını kumun kendisini kontrol ederek kumun içine çekiyor ve sonra ruhlarını berbat ediyor." Hem Sandygast hem de Palossand, başka bir girişle teyit edildiği gibi, daha geniş ve daha güçlü büyümek için çocukları besler: "Kalenin altına gömülü, canlılığı akanlardan kurutulmuş kemik kütleleridir."

Fırfırlı

Yoğun sezon nihayet sona ermişti ve yaşlı kadın sabah yüzmesini Undella kasabasının huzurlu sularında sevdi. Su daha serin olsa bile kasabayı turistsiz tercih etti. Yaklaşık 70 yıldır bu kıyılardan sallanan, durma niyeti yoktu. Dalgalar o gün dalgalandı, ama beklenmedik bir güçle yüzdü. Mevcut onu normalden daha fazla taşıdı, ancak fark etmek için yalnızlığında çok emildi. Sonunda uzak kıyıyı görmek için döndüğünde, kalp atış hızı ne kadar sürüklendiğini fark ederek hızlandı.

Geri yüzmeye çalıştı, ancak yaşlanan vücudu onu sık sık nefes almak için durdurmaya zorladı. Her duraklama akımın onu daha da dışarı çekmesine izin verdi ve yakında hiç ilerleme kaydetmedi. O zaman sudan bir Pokémon ortaya çıktı, yüzünden inç. Başlangıçta dikkatli olan yaşlı kadın, yaklaştıkça yardım etmek istediğini varsaydı. Ellerini etrafına sardı ve aynı şeyi ona yaptı. Sonunda Pokémon'un desteği sayesinde geri dönmeden dinlenebilirdi. Birkaç dakika sonra yaratığa teşekkür etti ve kalan mesafeyi yüzmeye çalıştı. Ama hareket edemedi. Parmakları, ayak parmakları ve sonra yüzü korku ile felç oldu. Pokémon, uzak gözleri olan, yaşlı kadını tamamen sualtı olana kadar onunla sürükleyerek batmaya başladı.

Yüzen Pokémon olarak bilinen Frillish, basit görünüşünün arkasında ölümcül bir doğayı gizler. Okyanusun bilinmeyen derinliklerinin yaygın korkularına dokunan Pokémon, bu fobiyi somutlaştırmak için Frillish'i tasarladı. Dalgaların çok altında bir den içinde bulunur, ancak avlanacak yüzeylerdir. Orijinal Pokédex girişi, "Rakibinin vücuduna sarılmış ince, peçe benzeri kolları ile okyanus tabanına batıyor." Başka bir giriş, "İnce, peçe benzeri kollarının on binlerce zehirli sokması var. Avı zehirle felç ediyorlar, sonra onları yüzeyin beş mil altındaki merdivenlerine sürükliyorlar." Frillish'in kurbanları, aşağı çekildikçe hala bilinçlidir, boğulmadan önce yaklaşan kıyametlerinin tamamen farkındadırlar.

Froslass

Dışarı çıkmamalıydı. Dağ geceleri gezinmek için yeterince zordu, ancak bir kar fırtınasında neredeyse imkansızdı. Yine de, kapısında bir vuruş duyduğundan ve bir kadının yardım için ağladığından emindi. Bu kadar yüksek bir irtifada yalnız yaşamak, birinin sıkıntılı olması gerektiğini biliyordu. Botlarını ve ekipmanlarını giydi ve aramaya başladı, ancak kar fırtınası onu hızla yönünü kaybetti ve onu amaçsızca dolaşmaya bıraktı.

Küçük bir mağara girişi bulmak için rahatladı, içeride soğuk ama güvenli bir gece geçirmeyi umuyordu. Mağara donuyordu, neredeyse doğal olmayan bir şekilde, ama kar fırtınasıyla yüzleşmekten daha iyiydi. Bir fener yaktı ve çevresini inceledi. Mağara duvarları soğuk buzla kaplanmış ve soğuk algınlığını açıklamıştı. Yaklaştıkça, dağın soğukluğunun buzu kalıcı olarak korumak için yeterli olmadığını fark etti. Fener'i tutarak, buzdaki yansımasını gördü, ama yüzü geri bakmadı. Buz içinde donmuş, uzun boylu ve özelliklerde benzer başka bir adamdı. Donmuş duvarlarda asılı birkaç cesedi ortaya çıkardı. Kaçmak için döndüğünde, buzlu bir Pokémon onun önünde yüzdü. Yaklaştı ve duvara basana kadar geri çekildi. Pokémon bulutlu, dondurulmuş bir nefes verdi ve onu sararken, vücudu dondurdu, canavarın ininde başka bir dekorasyon haline geldi.

Froslass, Japon Yōkai Yuki-Beraberlik unsurlarını ve Medusa'nın Yunan mitini birleştirir. Bir Pokédex girişi, "Karlı bir dağda kaybedilen bir kadının ruhu, bu pokémon haline gelen bir buzağa sahipti. En çok keyif aldığı yiyecek erkeklerin ruhlarıdır." Başka bir ürpertici giriş, "Karlı dağlara tırmanmaya gelen ve onları evine geri taşıyan yürüyüşçüleri dondurur. Sadece yakışıklı olduğunu düşündüğü erkeklerden sonra gider." Diğer girişler, kar fırtınası sırasında kapıları çalmayı, kurbanları cazibe ya da sürüklediklerini, "dekorasyon haline geldikleri", ürpertici bir ekranda düzgün bir şekilde sıraya girdiğini anlatıyor.